W dniach 13 do 18 października 1944 roku doszło w Moskwie do kolejnej konferencji w kwestii polskiej z udziałem przedstawicieli trzech mocarstw. Ze strony ZSRR brali w niej udział Stalin i Mołotow, ze strony brytyjskiej Churchill i Eden, a ze strony Stanów Zjednoczonych ambasador tego kraju w Moskwie – A. Harriman. Polski rząd emigracyjny reprezentowali: Mikołajczyk, minister spraw zagranicznych T. Romer, przewodniczący Rady Narodowej – S. Grabski. Dopiero wtedy poinformowano rząd londyński o uchwałach konferencji w Teheranie. Wobec nieustępliwego stanowiska obozu londyńskiego konferencja nie dała pozytywnych rezultatów. W tym dniu, wieczorem, Stalin i Churchill spotkali się z przedstawicielami KRN i PKWN w osobach: B. Bieruta, E. Osóbki – Morawskiego, gen. M. Roli – Żymierskiego. Wysłuchano informacji o pracy PKWN. W następnym dniu Churchill wywierał mocny nacisk na Mikołajczyka, aby uznał granice według projektu Stalina.
