Często zdarza się tak, że w jednym domu lub mieszkaniu przebywają ze sobą wspólnie dwa lub nawet trzy pokolenia. Jeśli rodzina mieszka w jednorodzinnym, piętrowym domu to sytuacja jest jeszcze dość dobra, gorzej, kiedy młodzi rodzice lub małżonkowie muszą pomieszkiwać wraz z rodzicami w ciasnym mieszkaniu w bloku. Taka sytuacja rodzi wiele niepotrzebnych konfliktów i nieporozumień. Potrzeba dużo dobrej woli każdej ze stron, aby atmosfera nie była napięta. Zarówno starsi, jak i młodsi domownicy powinni starać się zrozumieć potrzeby oraz szanować przyzwyczajenia oraz niezależność każdego członka tej małej społeczności. Rodzice powinni zaakceptować odrębność córki lub syna i pomagać tylko wtedy, gdy młodzi sobie tego życzą. Najlepiej jak najszybciej ustalić jasne i przejrzyste zasady współżycia, co znacznie ułatwi codzienne funkcjonowanie. Należy czytelnie przedstawić swoje oczekiwania oraz wyraźnie zaznaczyć granice prywatności. Wszystkie te działania muszą przebiegać dodatkowo w atmosferze wzajemnego szacunku. Odnajdźmy zalety wspólnego mieszkania. Jedną z wielu korzyści jest możliwość przeżywania radości i świętowania sukcesów we większym gronie oraz nieoceniona pomoc babci, a także dziadka przy wychowaniu wnuków.
