Od zawsze panował podział na lekcjach wychowania fizycznego- sporty męskie oraz gry dla dziewczyn. Wiadomo, że męskie sporty są bardziej brutalne i kontaktowe, wymagają nie lada zwinności, szybkości i siły. U dziewczyn natomiast, zawsze ważniejsza wydawała się być gry koncentracja oraz strategia, a więc całkowicie poza fizyczne zmienne. Niedoskonałości w szybkości czy w sile można było rekompensować odpowiednią techniką czy sprytem. I tak oto na przykład taki sport zespołowy jak gra koszykówka w wykonaniu damskim, a raczej dziewczęcym, opierała się bardziej na współpracy i przechytrzeniu przeciwniczek, niż tak jak u mężczyzn niejednokrotnie bywa- na szybkim, gwałtownym i bezprecedensowym zdobywaniu punktów. Gry dla dziewczyn często różnią się od gier dla chłopaków, na przykład w piłkę nożną o wiele częściej grają mężczyźni, sport ten uznawany jest za typowo męski. Dziewczyny z reguły wolą gry mniej kontaktowe i nie brutalne, gdzie mogą wykorzystać swoje poza fizyczne zdolności, o których wcześniej była mowa.
